Robert Szmarowski Robert Szmarowski
2726
BLOG

A jezioro damy tutaj - list otwarty do ministra

Robert Szmarowski Robert Szmarowski Polityka Obserwuj notkę 3

Szanowny panie ministrze, 

Uprzejmie informuję, że jest pan idiotą.
 
Gdy widzę w mediach ten pański tępy wyraz twarzy, chce mi się wymiotować. Te głupawe oczka, tak przerażone, gdy rzeczywistość konfrontuje pana z prawdziwymi problemami. Te pańskie lamenty, gdy dziennikarzom udaje się przyłapać pana na pustosłowiu. A udaje im się to niemal za każdym razem. Gdy to widzę, chciałbym zwymiotować. Najlepiej wprost na pana, sprawcę mojego trawiennego dyskomfortu.
 
Otoczył się pan miernotami, oczywiście jeszcze bardziej tępymi, niż pan sam. Wszak musiał pan sobie zagwarantować elementarną przewagę. Jedynym kryterium doboru podwładnych uczynił pan ślepą lojalność. Dzięki temu każdy pański kaprys jest odgadywany w mig. Każdą pańską myśl, nawet najgłupszą, a tych generuje pan na morgi, ta odmóżdżona hołota łapie w lot. I realizuje z taką gorliwością, że normalnym ludziom opadają nie tylko szczęki, ale i ręce.
 
Rzeczy proste – skomplikować. Myśl jasną – wytępić. Na problemy zamknąć oczy, a rzeczywistość zaklinać tak długo, jak się da. A gdy się już nie da, odpowiedzialność zrzucić na tych, którzy bronić się nie mogą. Czyli na najniższy szczebel wykonawczy. Oto pańska recepta na trwanie przy korycie. Ile przy tym publicznego grosza się zmarnuje, to już nie pańskie zmartwienie, prawda? Wy zawsze macie rację. Wy, czyli pan i ta cała świńska zgraja przygłupów, eufemistycznie nazywana „gabinetem politycznym”.
 
W końcu noga się panu powinie. Ale i tym się pan nie przejmie. Odprawę dostanie pan sowitą, a kolesie z gangu, pardon, z Partii, zadbają o to, aby lądowanie nie było zanadto twarde. I powróci pan kiedyś, w nowych szatach, aby szkodzić w innym resorcie. Na chwałę Rzeczypospolitej.
 
Bo Rzeczpospolita cierpliwa jest. Aż za bardzo. Znosi długo takich pasożytów. A gdy wreszcie próbuje ich odkaszlnąć, bywa za późno. Kończy się to albo gospodarczą zapaścią, albo amputacją terytorium. Póki co ma pan czas. A ja mogę mieć tylko nadzieję, że jest jakaś uniwersalna sprawiedliwość. Taka, która może nie wtrąci pana do celi za państwowy sabotaż, ale przynajmniej sprawi, że dożywszy sędziwego wieku, będzie się pan bał puścić bąka, aby się przez przypadek nie sfajdać w pampersa. A posiłki z trudem będą podążać przez pana skorodowaną grdykę, tylko po to, aby wywoływać bolesne skurcze trzewi. Nie wiem, czy taki los pana spotka, ale z całą pewnością w każdym dniu urzędowania na taką dolę pan pracuje.
 
Byłoby tu jeszcze sporo do powiedzenia. Niestety, głównie wulgaryzmy. Więc kończę ten otwarty list.
 
Szczerze gardzący etc. etc.

Kontynuację bloga znajdziecie Państwo pod tym adresem: http://szmarowski.salon24.pl

Nowości od blogera

Komentarze

Inne tematy w dziale Polityka