Paweł Kukiz mi się nie podoba.
Określa się, jako katolicki fundamentalista. A ja odrzucam tę wiarę.
Rzecznikiem jego Ruchu jest koleżka, który udziela wywiadów w koszulce z napisem Red Is Bad. A ja odrzucam tę markę i cały mózgowy gnój, który chlupocze w biznesplanach cwaniaczków, zarabiających na ACAB i na Żołnierzach Wyklętych.
Paweł Kukiz jest pewny, że zna problemy Policji, bo zna... pewnego muzyka: pana Letkiewicza, a ja odrzucam w całości to, co rozliczni Letkiewicze mają do zaoferowania budżetowi państwa.
Ale Paweł Kukiz deklarował nie to, że będzie dążył do realizacji swojej wizji wiary, lecz to, że będzie dążył do uczynienia polskiego życia politycznego przezroczystym. I dlatego zagłosuję na Nowy Ruch Społeczny.
Jeśli nie możemy uwolnić się od partii, to niech chociaż ich szeregi zapełniają nasi przedstawiciele, a nie żołnierze bossów.
Jak rozumiem, Nowy Ruch Społeczny ulegnie samorozwiązaniu, gdy reguły gry politycznej w Polsce przejdą głęboką korektę. A pan Kukiz zajmie się wtedy na nowo tym, co kocha.
W uzupełnieniu przeczytaj też:
Rozważania kukizowca
